วัวธนู
สวัสดีท่านผู้อ่านวันนี้วันที่ 25 มิถุนายน 2556 วันนี้มาเล่าตอนตีหนึ่ง ไม่ใช่นอนไม่หลับแต่เพิ่งกินนู้นนี่นั้นไปเลยต้องมาหาอะไรทำ มานั่งเล่าเรื่องบ้าๆบอๆ พอขำ สนุกๆ ความจริงเรื่องนี้ไม่อยากเล่าครับมันจะเกินความเป็นจริงไปซักหน่อย แต่ไม่เล่าเป็นสาธารณะคนที่เขาฟังแบบไม่สาธารณะเขาก็อยากให้เล่าเป็นสาธารณะ เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาผมว่าเป็นช่วงเวลาที่ซวยที่สุดในปีนี้ แหมจะว่าซวยมันก็ไม่ทั้งหมด มันก็มีดีอยู่บ้าง เดือนนี้ได้งานมามาก แต่ก็เสียเงินมาก ไอ้เรื่องเสียเงินนี่ส่วนมากเสียไปกับรถ เดือนนี้เจอค่าซ่อมรถตั้งแต่ต้นเดือนจนปลายเดือนก็เกือบแสนบาท แหมอ่านแล้วจะอ๊วกมั้ย พิมพ์เองอ่านเองยังจะอ๊วก เจอทั้งเทอร์โบเสีย เกียร์พัง หม้อน้ำแตก แอร์แบคพัง เหนื่อยๆๆ
ก่อนเล่าเรื่องบ้าๆบอๆก็ขอแนะนำวิธีการทำให้ทิพจักขุญานแจ่มๆซะหน่อยดีมะ อืม ว่าแต่จริงๆก็แนะไปหลายครั้งแล้วใช่มั้ย ตกลงเป็นไงล่ะพระใสบ้างมั้ย ไม่ใส เออทำไง เอางี้ไปซื้อพระใสมาจ้องเลยดีมั้ย ต้องเรียกบูชา ก็บูชานะ ไปบูชาพระแก้วใสมานั่งมอง นั่งจ้องซะนะ จ้องให้จำได้ หลับตาเห็นพระ ลืมตาเห็นพระ แต่อย่าลืมนะแค่นี้ยังใช้ไม่ได้ใจต้องปราศจากนิวรณ์ด้วย ทำไงล่ะก็มีหลายวิธีนะ เช่นใครที่ได้มโนมยิทธิอยู่แล้วก็ขึ้นไปข้างบน ใครยังไม่ได้ก็จับลมแทน จับลมหายใจพร้อมกับภาพพระแก้วใสนะ เอาให้คล่อง แต่อย่าลืมนะว่าเราไม่ใช่พระอรหันต์มันก็ต้องมีผิดบ้างถูกบ้าง บางทีผมก็ผิดๆถูกๆ บางคนคิดว่าตัวเองถูกๆไม่ผิด อันนี้มีมาก มีเยอะประเภทนิวรณ์กินใจ เลยไม่แม่น แหมพอไม่แม่นทำไงล่ะแต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ อันนี้หนัก พอหนักๆเข้าก็เสียความมั่นใจ บางคนก็ไม่เสียนะความมั่นใจน่ะแต่กลับคิดว่าตนยังถูกอยู่ก็ยังดูไปส่งเดช ส่งลม แหมบางทียังมีหน้ามาดูผมอีก ดูผิดๆถูกๆ เออสรุปผิดหรือถูกไม่รู้แต่จะโดนกูบ้องซะทีดีมั้ย แหมเอาให้ยานลงจอด เออนอกเรื่องไปเรื่อย อันนี้ไม่ได้ด่าใครนะ แต่นึกขึ้นได้มาเคยมีคนเขาใช้ญานหรือยานอันนี้ไม่ทราบ ดูผมส่งเดช เจอนี่ต้องเจอเดชส่งเสียบ้าง เอ้ามาเข้าเรื่องต่อ
เมื่อเราได้ทิพจักขุญานแล้วนะญานอีก7ตัวก็เป็นเรื่องกล้วยๆ อย่างที่หลวงพ่อบอกครับ มันกล้วยจริงๆ ไม่อย่างนั้นผมคงประมูลงานไม่ได้มากขนาดนี้ ก็ต้องขอขอบคุณหลายๆท่านในเฟซบุค ที่ต้องขอบคุณก็เพราะพวกท่านเมตตา กรุณา ให้ผมใช้ญานอยู่เรื่อยๆ อันนี้ไม่ได้เสียดสีนะ พูดจริงบ่องตง ถ้าท่านทั้งหลายไม่ถามนู้นถามนี่ผมเรื่อยๆ ผมก็คงไม่ค่อยได้ใช้ญาน นานๆใช้ทีมันก็ไม่คล่องตัว มั่วไปเรื่อยๆ แต่มั่วแล้วตรงคำตอบถูกมันก็ดีไป แต่ก็ขอยืนยันกับทุกท่านที่ถามผมครับว่า ทุกคำถามที่ท่านถามผมนั้นผมตั้งใจดูให้ นอกเสียจากขับรถอยู่ หรือติดงานก็จะบอกท่านก่อน ความจริงผมคุยทุกคนนะ ไม่ได้เลือกคุยครับ ทั้งผู้หญิงผู้ชาย อย่าคิดว่าผมคุยแต่กับสาวๆนะ ไอ้พวกนี้ญานไม่แม่น ชอบคิดว่าผมเลือกคุยแต่กับสาว ก็ขอบอกว่าไม่ว่าใครมาถามวิธีปฏิบัติ ข้อสงสัยอะไรต่างๆ ผมคุยด้วยหมด ไม่ต้องเกรงใจ แต่เกรงใจหน่อยก็ดี ดีมะ เออดีๆ อยากให้ผมส่องก็เอา มีหลายคนถามผมว่าผมทำยังไงทำไมเห็นภาพชัดเจน ผมรู้ในเรื่องที่ไม่น่ารู้ได้ยังไง ก็ขอบอกว่า ญานเขาแปลว่ารู้ ต้องการจะรู้เรื่องอะไรก็จะรู้ได้ ถูกไม่ถูกอีกเรื่องนะ อยู่ที่จิตเราวันนั้นผ่องใสมั้ย ก็ขอยกตัวอย่างเรื่องนี้ซักนิดนะ น้องผมและคณะมักจะให้ผมดูนู้นดูนี่ให้ เอาพระมาให้จับ เอาวัตถุมงคลต่างๆมาให้ดู บางวันจิตผมผ่องใสก็ดูได้ลึก บางวันไม่ผ่องใสก็ดูได้ไม่ลึก อันนี้ความจริงทุกท่านสามารถทำได้นะ อาจทำได้ดีกว่าผม หรือเจโตปริยญาน อันนี้เหนื่อยหน่อยเพราะถ้าต้องการญานตัวนี้ท่านต้องหมั่นจับภาพพระให้ใส ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่อยากได้ทิพจักขุญานทุกท่าน หมั่นจับภาพพระ เอาจิตห่างนิวรณ์ชั่วคราว ลองดูครับ
มาเข้าเรื่องเพี้ยนๆของผม อาทิตย์ที่ผ่านมาผมเห็นเขาเอารูปวัตถุมงคลที่เรียกว่า วัวธนู มาให้บูชา ไอ้เราตอนแรกเฉยๆ แต่นี่ดิเจ้าอุย ณ หนองหอย สาธยายสรรพคุณให้ฟัง ก็ชักสนใจแต่ผมมันประเภทใช้เทวดาได้ แหมฟังดูเท่ห์ ความจริงเทวดาท่านสงเคราะห์ ผมก็วอขึ้น เลยขอให้สงเคราะห์บ่อยๆ นานๆเข้าก็ให้สงเคราะห์จนชิน ชินจนฌานเสียแล้ว ภาษาโลกเรียกใช้ เออใช้เรื่อยเลย ฟังอุยมันเล่าไอ้เราชักอยากลอง เอาซะหน่อย ผมก็ไปเลยครับ ไปบูชามาจากวัดไปถึงก็ดู ดูไปดูมา เออดี ดียังไงรึ ที่ว่าดีก็เพราะมีความรู้สึกว่าแรงดี ว่าแต่ถ้ามีวัวเดินไปเดินมานี่เราจะคุยรู้เรื่องมั้ย อันนี้คิดเองคนเดียวนะ จะถามพระที่นำมาให้ดูก็คงมองว่าไอ้หมอนี่ท่าจะหนัก ตรงนี้ไม่ยากนะ ทุกท่านที่ชอบวัตถุมงคลคงอยากจะสัมผัสพลังพระเครื่อง สัมผัสพุทธคุณด้านต่างๆของเครื่องราง หรือพระเครื่อง เพียงแค่ท่านกำหนดจิตจับภาพพระให้ใสจนเป็นแก้วประกายพฤกแพรวพราวนะ ทรงภาพนั้นไว้ ย่อ ขยาย หมุนซ้ายขวา จนทรงตัว น้อมจิตใช้กายในกราบ ขอบารมีพระท่านสวมครอบกายในเราจนใจเบา จากนั้นขอบารมีพระขอทราบพุทธคุณวัตถุมงคลต่างๆ เพียงเท่านี้ท่านก็จะทราบตามต้องการ ส่วนผมนี่บางทีก็ถามพระบ้าง ดูเองบ้าง ดูบ่อยๆเข้าเลยโดนใช้เรื่อย ก็ระวังนะครับอย่าไปพูดพระองค์นั้นแรงองค์นี้ไม่แรง องค์นี้เป็นอย่างนั้น องค์นั้นเป็นอย่างนี้ จะกลายเป็นหาเรื่องลงนรกเสีย ออนี่นะล่าสุด น้องชวนไปเลี่ยมพระที่ดิโอสยาม ไอ้เราก็นั่งดูนี่นู้นนั้น ไปเรื่อย ระหว่างรอมีผู้ชายคนหนึ่งเดิมมาดูกรอบพระ ท่าทางดูไม่ใช่ผู้ชาย แกคงอยากเป็นผู้หญิงมากกว่านะ ไอ้ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรแกเดินมาซื้อนู้นนี่ เสียงดังแล้วก็หายไปไหนไม่รู้ ซักพักเอาวัตถุมงคลฝากผู้หญิงคนนึงเอามาให้น้องผม เออนะมากัน4คนมันให้คนเดียว ไอ้น้องผมมันก็เอาเลยหยิบผ้ายันต์เดินมาหาผมบอกพี่บอลดูให้หน่อย แล้วยัดผ้าใส่มือ ผมก็ไม่ได้ดูนะ กำผ้าหลับตา
แหมเอาเข้านั้นดันมาโผล่ที่ วิมานท่านแม่เสียแล้ว ผมก็กราบท่าน ยังไม่ทันถาม ท่านพูดชื่อผู้ชายคนนั้น (ตรงนี้ผมไม่ขอเอ่ยนามนะครับมารู้ตอนหลังว่าท่านเป็นคนมีชื่อเสียงเกรงว่าจะงานเข้า) ท่านบอกว่าคนนี้เป็นร่างทรง และเคยมีสัญญาเก่ากันมาเรื่องสร้างบารมีพระโพธิสัตว์ ก็คุยกับท่านพักนึงครับแล้วลงมา ลืมตาปุ๊บบาสถามปั๊ม เป็นไงบ้างพี่บอล ผมยังไม่ตอบนะแต่ถามกลับไปว่าของ….หรอ(ผมเรียกชื่ออาจารย์ท่านนั้น) เออเท่านั้นแหละ น้องและคณะรวมทั้งเจ้าของร้านทอง ก็พากันงง ที่งงนี่เพราะผมพูดชื่ออาจารย์ท่านนั้นถูก เออกูฟลุ๊ค แหมนะ ทำให้แต่ละคนตื่นเต้นกัน ยิ่งเจ้าของร้านทองนี่ลุงแกออกอาการอยากรู้ ผมก็พล่ามต่อว่า คนๆนี้เนี่ยมีมานะ ถือตัวถือตน คิดว่าตนดี ตนเก่ง ความจริงควรจะสอนให้ห่างกิเลสไม่ใช่อะไรก็รวย ทำให้รวยโคตรรวย แก้กรรม อะไรต่างๆ มันไม่ใช่วิถีของพุทธศาสนา นั่นปากพาซวยไม่รู้ตาลุงร้านทองแกไปเป็นลูกศิษย์อาจารย์คนนี้มั้ย ไม่รู้ละกูพูดซะยาวเลย ปรากฎว่าถูกใจพ่อค้าร้านทอง แกบอกไอ้ที่ผมพูดน่ะใช่ทุกอย่างเลย เห็นมั้ยวิชาพระพุทธเจ้า วิชาหลวงพ่อ สามารถพิสูจน์ได้ เรื่องแบบนี้เมื่อก่อนผมก็ไม่ค่อยกล้าดูนะ พอดูแล้วตรงแล้วถูกมันก็มีกำลังใจ พอมีกำลังใจมันก็มั่นใจ ก็เลยใช้บ่อย พอใช้บ่อยก็เลยคล่อง พอคล่องมันก็เลยกล้วยๆ ท่านทั้งหลายลองทำดูนะ อันนี้ไม่ยากนะ
มาเรื่องวัวกันต่อถึงไหนแล้วเนี้ย วันนั้นเลยบูชามาฝูงนึง แจกคนอื่นด้วยกับฝากคนอื่นด้วยกลับมานี่ผมยังไม่สนใจมันด้วยซ้ำ วันรุ่งขึ้นผมต้องไปแม่อายไปเซ็นต์สัญญา มันก็ต้องไปทางแม่ริม ผ่านแม่แตง เข้าเชียงดาว ออกไชยปราการ ไปฝาง พอใกล้ๆฝางทางมันก็เป็นเขานะครับ ด้วยความที่รถผมมันเกียร์ไม่ค่อยจะดีอีตอนลงเขาก็เชนเกียร์ช่วยเบรค แหมดังปั้งเสียงดังบริเวณห้องเครื่อง แต่รถยังพอวิ่งได้ พอทำธุระเสร็จก็คิดว่าขากลับเข้าเชียงใหม่จะทำยังไง เขาก็ชันเกียร์ก็จะพัง ขากลับนี่ไม่รอดครับเกียร์มันลื่น อาการลื่นนี่ก็คือเข้าDแต่รถไม่วิ่ง พอไม่วิ่งมันจะขึ้นเขายังไงล่ะ ทีนี้ก็คิดละว่าเอารถมายกไปซะเลยหมดเรื่อง แต่กว่ารถจะมาก็นานเอาเรื่องอยู่ ตอนนั้นจอดรถอยู่ข้างทางครับ นึกขึ้นได้ว่าเออกูเอาวัวลากรถซะดีมั้ยเนี้ย อันนี้คิดเล่นๆนะ อารมณ์ประมาณว่ากูเสียตังค์อีกละ ขอเป็นซานต้าแก้เครียด นี่แค่คิดเล่นๆนะ แต่ตอนนี้เอาจริงละ ผมคิดในใจว่าถ้าไอ้วัวที่เอามามันเก่งจริงอย่างที่เขาเล่ากัน ไหนมึงลองลากรถกูขึ้นเขาดิ นั่นมั้ยล่ะผมลองของซะแล้ว ไอ้ตรงนี้ท่านผู้อ่านพิจารณาดีๆนะ อย่าเพิ่งเชื่อ เพราะผมก็ไม่เชื่อ แต่ไอ้ไม่เชื่อเนี่ยรถมันดันขึ้นเขามาได้ทั้งๆที่เกียร์เสีย เออเอากะมันดิ ตอนนั้นผมบอกน้องผมว่าเกียร์พัง มันบอกงานใหญ่ ผมบอกกำลังให้วัวแม่งลากขึ้นเขาอยู่ มันหัวเราะแล้วถามผมว่า จริงดิ ลากจริงๆเห็นเลยหรอ แหมเออสิวะวัวมันมาอยู่หน้ารถเป็นฝูงตะกุยลากรถกันสนุก อย่าเพิ่งเชื่อผมนะ อย่าเพิ่งเชื่อ แต่รถผมวิ่งมาได้ยันเชียงดาว จากฝางถึงเชียงดาว มาเจอรีสอร์ทเลยแวะจอดเรียกรถมายกเพราะมันจะมืดแล้ว ยกรถเข้าอู่ช่างมันถามผมว่าพี่ขับมาได้ยังไงเกียร์มันรูดพังหมดแล้ว ไอ้เราจะบอกว่ากูเอาวัวลากมันจะว่าบ้า
วันรุ่งขึ้นผมแนะนำวัวให้คนใกล้ชิดสนิทกันบูชาไว้ แล้วก็บูชามาเพิ่มจำนวนนึง มันไม่น่าเชื่อครับ ออ เกียร์รถผมต้องทิ้งเลยซ่อมไม่ได้ซื้อใหม่ใส่ เนี้ยเรื่องแบบนี้นะใครไม่เจอกับตัวมันไม่น่าเชื่อจริงๆ ออ บอกไว้ก่อนเดี๋ยวเขาจะหาว่าผมหากินกะวัตถุมงคล ที่ผมนำกลับมาด้วยเนี้ยก็คิดว่าน่าจะนำมาแบ่งบูชากัน เงินก็เข้าวัดนะครับ ส่วนต่างที่เหลือจะนำมาเป็นค่ารถตู้ค่าน้ำมันในวันที่เราจะไปถวายพ่อกัน ดูๆแล้วหลายเงินอยู่เพราะต้องเช่ารถ3วันน้ำมันต่างหาก อีตอนแรกกะว่าไม่เท่าไหร่ ไปๆมาๆ ซวยซ่อมรถไปเกือบแสนก็เลยต้องหาทุนกันหน่อย เพราะตั้งใจไว้ว่าใครจะไปก็ฟรีค่ารถนั่นแหละ จะได้ไปชื่นใจกัน มีหลายคนเขาคิดว่าผมพูดเล่นเรื่องวัว เออกูเอาเรื่องจริงมาพูดเล่น อย่างเรื่องกุมารทองนี่ก็ใช้ได้ผลนะครับผมมีแต่ไม่ค่อยได้ใช้ มันเรื่องมากเวลาบนทีนึงเรื่องเยอะ จะเอาแต่พิซซ่าซีฟู๊ด ถ้ามันกินหน้าอื่นผมก็จะบนอยู่หรอกมันกินแต่ซีฟู๊ดตลอดไอ้เราก็ไม่ชอบกิน แหมซื้อมาแก้บนทั้งทีมันก็ต้องแบ่งเรากินด้วยจริงมั้ย นี่มันจะกินหน้าเดียวเลยไม่ค่อยใช้งาน เรื่องมาก บางตนก็จะเอาของเล่นที่สมัยนี้เขาไม่เล่นกันแล้ว ผมก็หาไม่ได้ไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน เลยบอกเทวดาดีกว่าง่ายดีทำบุญก็ชวนท่านมาโมทนา
สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอฝากอีกเรื่องนะครับ ช่วงนี้มีข่าวไม่ดีในพระพุทธศาสนา พึงมีสติมองดูพวกเขาทั้งหลายด้วยใจที่เป็นกลาง การบวชเข้ามาในพระศาสนาต้องเคารพพระพุทธเจ้าเป็นปฐม เคารพศีลที่พระพึงถือ เคารพพระธรรมวินัย ผู้ละเมิดก็ไม่ต่างจากคนที่เอาเครื่องแบบพระมาใส่ทำตัวคล้ายพระ หากินกับเงินชาวบ้าน พวกนี้นี่อย่าไปว่าเขานะ. เพราะอะไรรึ ก็เพราะวันนึงต้องตายใช่มั้ย ตายเมื่อไหร่ก็ไปขุมใหญ่เมื่อนั้น บวชก็สักแต่ว่าบวช ดีนะผมบวชไม่ได้ ไม่แน่อาจลงขุมไหนซักขุม พระนี่โทษหนักกว่าฆราวาสนะ ลงนรกง่าย ศีลสองร้อยเศษนี่ทำไม่ได้ก็ไม่มีความหมาย อันนี้ไม่ได้ว่าใครนะ เวปผมพระอ่านมาก ทำตนให้คนเขาเห็น เครื่องแบบพระโกนหัวโกนคิ้ว มันไม่ได้แสดงว่าเป็นพระนะ พระนี่เขาดูกันที่จิตไม่ใช่เครื่องแบบ จิตที่ใส จิตที่ขัดเกลาแล้ว พระทั้งหลายดูหลวงพ่อเป็นหลักนะดูปฏิปฏาท่าน แล้วย้อนมองดูตัวเอง ว่าตัวเองเป็นพระหรือเป็นคนที่หากินกับเครื่องแบบพระ ผมเคารพพระพุทธเจ้า หลวงพ่อพระราชพรหมญาน สุดหัวใจ บางทีเห็นคนแต่งพระหากินมันก็อดไม่ได้ แหมน่าจับกุดหัวเสียให้สิ้น แผ่นดินพระพุทธศาสนาจะได้เจริญรุ่งเรือง เออพอดีกว่า เดี๋ยวเขาจะหาว่าแขกเสือก เอหรือไงดี แขกเสือกได้มั้ยล่ะ หรือผมไม่ใช่แขก เออนะชักงงๆกับตัวเอง ใกล้ถือศีลอดแล้ว คงต้องทำหน้าที่ลูกให้พ่อเห็นบ้าง กินเช้ามืดแล้วอดทั้งวันถึงเย็น แทนที่จะผอมมันอ้วนทุกที นี่ท่านผู้อ่านที่เคารพ หากให้เกียรติผม ที่มานั่งเล่าให้อ่านก็ช่วยมาทักทายกันหน่อยนะ มันจะได้มีอะไรคุยกันบ้าง เดี๋ยวมีทริปแล้วจะไม่เร้าใจ วันนี้ก็ขอจบเรื่องเล่าแต่เพียงเท่านี้ สวัสดี