โดนซะเอง
สวัสดีท่านผู้อ่านวันนี้วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2557 สำหรับวันนี้เป็นวันศุกร์แห่งชาติรถติดอลังการแท้ ห่างหายไปนานร่วมเดือนที่หายนี่มันมีที่มาที่ไปหลายอย่าง หายไปทำงานบ้าง ไปเที่ยวบ้าง ไปเรียนบ้างและก็ป่วยบ้าง ไอ้ป่วยนี่ก็นะมันไม่ปกติเพราะถ้าปกติมันต้องหายแต่มันไม่หายอีกทั้งยังหนักกว่าเดิมอีก หลังจากจบทริปตามชักกี้กลับบ้านนี่ผมก็แทบกลับบ้านเก่าเช่นกัน การเข้าไปยุ่งกับสิ่งที่มองไม่เห็นหรือกฏแห่งกรรมหรืออะไรก็แล้วแต่อันนี้ผมต้องคิดให้จงหนักจากนี้ไปเพราะหากช่วยส่งเดชนี่ไม่รอดแน่
อาการป่วยของผมเริ่มเกิดขึ้นจากการที่ผมไปดึงเอาอาการป่วยของท่านที่มาร่วมทริปเดิมทีนี่ไม่รู้ตัวว่าป่วยคิดว่าตัวเองเหนื่อย เพราะปกติจบทริปก็จะเพลียเป็นปกติ ความผิดปกติเริ่มขึ้นหลังจากผ่านไปราวๆอาทิตย์นึง ผมมีอาการใจสั่นหวิวๆคล้ายรอผลสอบ แรกๆไม่ได้คิดอะไรก็คิดว่าเออเหนื่อยเดี๋ยวก็หาย ไปๆมาๆชักหนักขึ้นจับภาพพระไม่ได้ ขึ้นพระนิพพานไม่ได้ ใช้ญานไม่ได้ อันนี้ชักแย่ว่าเป็นอะไรแน่ก็คิดย้อนกลับไปว่าอีตอนนั้นผมพลาดอะไรไปทำไมอาการใจสั่นของคนที่ผมช่วยมันมาเกิดกับผม วันนั้นช่วงสุดท้ายของทริปมีการแจกแผ่นซีดีและหนังสือให้กับผู้ที่ร่วมทริป แต่ละคนทยอยกันต่อแถวเข้ามาลาผม จำได้ว่าพอมาถึงคิวคนที่ผมดึงอาการนี่ก็นึกขึ้นได้ว่าต้องช่วย ด้วยความที่อยากจะช่วยก็ลืมใช้คาถาอุดทวารทั้ง9ก่อนดึง การดึงอาการป่วยนี่มันเป็นความสามารถอีกอย่างของผมที่ทำได้ ก็แค่ดึงมันออกมาเข้าไว้ในแขนแล้วปล่อยลงดินไป อันนี้เป็นกำลังจิตบอกกันอะไรซักอย่าง เอาเป็นว่าผมแค่นึกให้มันออกไปให้หายนั่นแหละ ทีนี้อีตอนดึงออกมาไว้ในแขน ก็รู้ตัวนะครับว่ามันยังออกไปไม่หมด แต่ด้วยความที่หมดแรงก็คิดว่างั้นมึงอยู่ในแขนกูไปก่อนเดี๋ยวค่อยเอาออกไป จากนั้นก็ดึงคนต่อไป ตอนดึงออกนี่ยอมรับว่าหมดกำลังจริงๆมันใช้กำลังเยอะพอสมควร ทีนี้พอจะเอาออกก็หมดแรงเสีย กะว่ามีแรงค่อยว่ากัน
ผมใจสั่นอยู่หลายวันภาพพระก็จับไม่ได้ ก็พยายามจะเอามันออกพอตั้งจิตปั๊บใจสั่นทันที ก็คิดว่าเออมึงสั่นได้สั่นไปช่างมัน แต่มันไม่ใช่แค่นั้นครับ ผมเริ่มอารมณ์แปรปรวน โมโหง่าย หงุดหงิด บางครั้งซึมเศร้า นั่งเหมอลอย ร้องไห้ อยากตาย เออกูเป็นอะไร ทั้งๆที่ผมไม่ได้มีปัญหาใดๆในชีวิต มีอยู่วันนึง วันนั้นขับรถไปจอดในลานจอดรถของโรงหนัง แล้วผมก็นั่งในรถเฉยๆดับเครื่องตามองตรงไปข้างหน้า บางทีก็มองรถผ่านไปมา แล้วร้องไห้ เออชักเพี้ยนๆก็ดูอาการตัวเองว่าทำไมมันเป็นแบบนี้ชักไม่ได้ละปล่อยไว้นานไม่ดีแน่ ทุกครั้งที่คิดได้ก็จะจับภาพพระ แต่พระไม่มา อันนี้หนักทำยังไงดี ก็ขับรถกลับบ้านมาถึงบ้านผมรู้สึกว่าอยากอาเจียน แล้วรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังบังคับใจเรา มันไม่เป็นตัวเอง ผมโทรหาน้องที่อยู่อีกห้องนึงขอให้เอาพระมาให้ผมกำไว้หน่อย กะว่าไม่รอดแน่ มันอึดอัดก็คิดว่าจะทิ้งร่างกายหนีไปข้างบน แต่มันไปไม่ได้ ผมได้แต่กำพระไว้แล้ววิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ มันไม่มีอะไรออกมาเลยครับนอกจากลมอ๊วกออกมาเป็นลม น้องเห็นท่าไม่ดีบอกผมว่ามีพระหลวงปู่ปานอยู่เดี๋ยวขูดผงให้กินผสมน้ำ ผมพยักหน้ารับ เวลานั้นนอนที่พื้นห้องน้ำ มือเกาะชักโครก อ๊วกออกมามีแต่ลม บาสกลับมาพร้อมกับน้ำที่ผสมผงอะไรบางอย่างที่อยู่กับพระหลวงปู่ปาน น้องส่งแก้วให้ผม ผมนึกถึงพระแล้วกินหมดแก้ว
ไม่น่าเชื่อครับว่าไอ้ที่จะเป็นจะตายเมื่อกี้มันหายทันที หยุดอ๊วกหายคลื้นไส้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมรู้สึกว่ากินไปแล้วหายเลยก็แปลกดีน้องผมก็งง ผมก็งง ว่าทำไมหายง่ายจัง แต่ก็คงเป็นเพราะพุทธบารมีของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับโพธิบารมีของหลวงปู่ปาน แต่นั่นยังไม่จบแค่นั้น หลังจากอาการดีขึ้นผมก็พอจะจับภาพพระได้บ้างเป็นบางครั้งแต่ก็ไม่ให้โอกาสผ่านเลยไปผมขึ้นไปถามข้างบนก็ยาวโดนยาว แหมนะก็มันประมาท ความประมาทมันก็ทำให้เราขาดสติ ผมกลับลงมาพร้อมกับบทเรียนที่จากนี้ต้องไม่พลาดอีก หลังจากนั้นก็เข้าใจไปเองว่าคงหายแล้ว แต่พอจะเอาส่วนที่เหลือค้างออกทีไรใจสั่นทุกที ไม่ได้สั่นตลอดเหมือนก่อนหน้านี้ จนมาถึงวันนึงผมไปต่างจังหวัดแล้วนอนโรงแรมชั้น 8 วันนั้นช่วงใกล้ค่ำ ก็ออกมาดูวิวที่ระเบียง มันมีความคิดแบบแปลกๆอยากจะกระโดดลงมาจากระเบียงนี่สิ อยากจะรู้ว่าตกลงไปจะเป็นยังไง เออกูหนิก็ช่างคิดแต่มันเหมือนไม่ใช่ตัวเรา ตรงนี้ที่น่ากลัวหลังจากกลับมาจากต่างจังหวัดผมคิดว่าต้องจัดการกับตัวเองได้แล้วปล่อยมันไว้นานเกินไป
ผมก็ตัดสินใจไปพังงาไปหาน้าผมที่เป็นมุสลิม การไปครั้งนี้ผมระมัดระวังพอสมควรกลัวน้าจะรู้เรื่องต่างๆของผม น้าผมคนนี้ไม่ธรรมดาก็กลัวจะโดนส่องผมก็พยายามทรงอารมณ์ไว้ ไม่คิดฟุ้งซ่านเรียกว่าทรงฌานรึเปล่าไม่แน่ใจเอาเป็นว่าทั้งวันที่อยู่กับน้าผมรู้ลมหายใจตัวเองตลอด ด้วยความกลัวว่าจะโดนล้วงความลับ เพราะคนประเภทผมนี่เรียกว่าพวกตกศาสนาในหมู่มุสลิม ผมเล่าเรื่องที่ผมดึงอาการป่วยให้น้าฟัง แกก็พูดเหมือนข้างบนพูดกับผม แล้วแกก็หัวเราะบอกผมว่า บอลเวลาบอลจะเอามันออกเนี้ยจิตมันอ่อนแอไม่มีกำลัง มันอยู่ที่ข้อศอกบอลพอไล่ออกมันก็วิ่งไปที่ใจ เลยทำให้ใจสั่นใจฝ่อใช่มั้ยล่ะ แหมแกพูดถูกทุกอย่างจริงๆ น้าแกเรียกสิ่งนี้ว่าญิน หรือว่าผีนั่นแหละ ไอ้ตรงนี้ผมรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นผีผู้หญิง การไปพบน้าครั้งนี้คุ้มค่าจริงๆ ผมไม่ได้พบแกมา6ปี ครั้งนี้แกสอนหลายๆหลายๆอย่างกับผม แกเอานิ้ววางบนแขนผมแล้วท่องคาถา ผมสัมผัสได้ทันทีว่าสิ่งที่น้าท่องทำให้บางอย่างที่อยู่ในแขนผมมันเคลื่อนออกไปที่ปลายมือ ง่ายแท้ ไอ้เราทำตั้งนานไม่ออก น้าทำไม่ถึงนาทีหายไปเลย แหมนะมาแล้วไม่ให้เสียเที่ยว ผมเรียนวิชาอาคมต่างๆกลับมาเพียบ ทั้งหมดเป็นวิชาอิสลาม การถอนของ การดานคุณไสยลงไข่ไก่ การแก้หุ่นฝังรูปฝังรอย การผูกจิตดึงจิตสามีภรรยา การซื้อที่กับผี การทำให้ขายทีให้ได้ไวๆ เออเยอะแท้เรียกว่ากลับมานี่เปิดสำนักได้เลย ก่อนกลับแกบอกว่าบอลตอนนี้บอลไปไกลแล้วนะที่บอลได้นี่รักษาไว้ให้ดี แหมไอ้เราชักเสียวว่าแกจะทักเรื่องผิดหลักศาสนารึเปล่า แกแนะผมหลายเรื่องรวมถึงเรื่องศาสนา ผมก็เคลิ้มๆไปทางมุสลิมเออนะ เอาเป็นว่าไปใต้เที่ยวนี้เกินคุ้ม ผมว่าบางทีผมโชคดีเหมือนกันที่เป็นมุสลิมมาก่อน วิชาทางมุสลิมนี่ไม่ธรรมดา เรียกว่าแรงใช้ได้
ผมกลับกรุงเทพพร้อมกับพลังจิตที่เข็มแข็งขึ้น มั่นใจเหมือนเดิมจิตมีกำลังมากรู้ว่าต่อไปการยุ่งกับเรื่องพวกนี้ต้องไม่ประมาทอย่างที่น้าบอก มีเทวดาองค์นึงที่พูดเหมือนน้าในเรื่องนี้ ท่านเป็นอินทกะท่านว่าต่อจากนี้ไปหากคุณจะทำเรื่องประเภทนี้ให้นึกถึงผม ผมจะมาช่วยแต่วันนั้นท่านพูดเยอะแถมบ่นปนดุก็ทำมึนๆใส่ แต่ก็คิดว่าต่อไปคงต้องให้ท่านช่วยดูแล มีอีกสิ่งที่ผมต้องบอกท่านผู้อ่านคือ พระหลวงปู่ปานศักดิ์สิทธิหนัก เมื่อก่อนผมไม่สนใจพระเครื่องเลยจริงๆ มาเจอกับตัวเองเลยต้องยอมรับว่าพระหลวงปู่ปานนี่ต้องมีไว้ซักองค์ แม้ราคาจะสูงแต่คุ้มแน่ กับอีกอย่างคือมีดหมอ ผมหามาจนได้มีดหมอหลวงพ่อ เอาแค่จับเท่านั้นแหละสัมผัสได้ว่าแรงด้วยพุทธานุภาพ
วันนั้นผมขับรถไปรับที่ราชบุรี นัดกับคนที่เอามาขายแถวตลาดนัด ผมสำรวจมีดหมอแล้วก็คิดว่ามันดูยังไงวะแท้ไม่แท้เนี้ยก็ดึงมีดออกจากฝัก พอดึงออกมาผมขนหัวลุกมีอาการวูบวาบลมพัดแรง. มีเทวดา4องค์มายืนอยู่ผมมองท่านแต่ยังไม่ทันพูดอะไร ท่านถามผมว่า “แท้มั้ยล่ะคุณ” นั่นมั้ยเอาเข้านั่นไอ้เราก็งงๆคงแท้ล่ะมั้งจะจ่ายเงินสองหมื่นกว่านี่ได้ของปลอมมาก็โง่เต็มที มีดหลวงพ่อนี่ผมมีด้ามฤาษีด้วยนะครับแต่ด้ามฤาษีนี่ผมจับแล้วเฉยๆไม่มีความรู้สึกเหมือนด้ามงา ก็แปลกดีอันนี้ก็ขอผ่านไปเรื่องมีดหมอ
วันที่1-2มี.ค ก็คงได้พิสูจน์กันว่าทริปนี้ผีหรือผมจะอยู่รึไป วิชาไล่ญินอิสลามจะแรงสมคำร่ำลือมั้ย อาคมบทใหม่ที่เรียนมาจะถอนคุณไสยได้มั้ยต้องติดตาม วันนี้ก็ขอจบเรื่องเล่าไว้แต่เพียงเท่านี้ สวัสดี…