สวัสดีครับ…วันนี้มีเหตุน่าปีติมาเล่าให้อ่านครับ

เมื่อวานช่วงเช้าผมและคณะช้างเผือกได้มีโอกาสไปกราบครูบาน้อย จากนั้นก็กลับมายังบ้านน้องอุย ในทริปช้างเผือก วันนี้อยุ่กัน5ชีวิตก็ราวๆบ่าย2ครับ ไม่มีไรทำก็เล่นเฟดเอารูปลงให้พี่น้องดูกันพอดีมีน้องท่านนึงเป็นผู้หญิงครับผมเห็นเธอว่างๆก็เลยหยิบหนังสือประวัติหลวงปู่ปานไปให้น้องเค้าอ่านครับ พักเดียวเองครับมีความรู้สึกทางกายขนลุกซู่ขนหัวตั้ง ผมเลยหันไปถามน้องที่นั่งข้างๆว่ารู้สึกอะไรมั้ย มันบอกรู้สึกคับ ไอ้อาการอีแบบนี้เนี้ยไม่ค่อยได้เป็นครับ

ผมจะเป็นก็ต่อเมื่อพระพุทธเจ้าท่านเสด็จ คราวนี้รู้สึกก็เลยวางอารมณ์และกำหนดดูครับ แปลกใจคับตอนแรกก็คิดว่าเอพระพุทธเจ้าท่านจะเสด็จรึ ก็งงๆครับ พอกำหนดเห็นหลวงปู่ปานครับท่านมายืนมองน้องที่อ่านหนังสืออยู่อีกห้องนึง ห้องที่ผมนั่งกับห้องที่น้องเค้านอนอ่านหนังสือมีกระจกใสกั้นอยู่ ผมก็มองท่านๆก็มองน้องผมก็คิดครับ เอท่านมาทำไมแล้วไม่เห็นท่านหัมมามองผม

มองท่านอยู่พักนึงท่านก็ไม่ไปไหน ทีนี้ชักหลอนเลยพนมมือมองท่าน ท่านก็ไม่หันมาพูดอะไรกับผม แหมผมนี่โง่จริงๆ จากนั้นผมลุกจากที่นั่งไปในห้องข้างๆบอกน้องคนนั้นว่าหลวงปู่ปานท่านมาให้น้อมจิตกราบท่านผมก็กราบท่าน พอกราบเสร็จท่านยิ้มนิดนึง แล้วท่านก็ไปครับ

อารมณ์ตอนนั้น งงๆครับปกติไม่ค่อยได้พบท่าน แต่ก็ดีใจที่ได้กราบพระพุทธเจ้าในอนาคตกาล….

20-01-2012, 10:51 PM, P. 164