ความจริงประสบการณ์ทางจิตมีเยอะครับ แต่บางเรื่องเล่าแล้วไม่เกิดประโยชน์ก็ไม่เล่า ผมไม่ได้ต้องการให้ท่านที่อ่านเชื่อหรือไม่เชื่อผม
เพราะเป็นเรื่องของท่าน แต่สิ่งที่ต้องการเวลานี้คือต้องการเผยแพร่คำสอนของสมเด็จท่าน และธรรมที่สมเด็จท่านถ่ายทอดผ่านหลวงพ่อมาเผยแพร่นั้น ผมขอร่วมยืนยัน ว่า นิพพานมีจริง พรหมมีจริง สวรรค์มีจริง นรกมีจริง จงมีสติ อย่าเชื่อจนกว่าท่านจะได้เห็นเอง สัมผัสเอง
พูดถึงนรกก็ขอสักหน่อย จากการไปทัวร์นรกมาวันนั้นจริงๆไม่อยากไป อจ.ชนะท่านบอกไปซะหน่อยนะก็ทำเอาจากวันนั้นถึงวันนี้เลิกกินเบียร์ไปเลยครับไม่กล้ากินอีกเลย ถ้าใครเคยไปก็คงจะรู้ว่าโดนอะไรทรมานแค่ไหน
ผมจะเล่าเรื่องของผมในบางเรื่องที่เป็นประโยชน์ให้ท่านอ่าน ก่อนหน้านี้4-5ปีอาชีพผมมีแต่เรื่อง เครียด ปัญหาเยอะ มีงานทำไม่มีเงินทุน มีเงินทุนไม่มีคนงาน มีคนงานไม่มีงานให้ทำ โดนโกง โดนฟ้อง เงินไม่ออก ไม่มีเงินกิน รถโดนยึด สารพัดครับ พอบ่อยๆเข้าก็ชิน พอชินก็เฉย ช่างมัน งานทำล่าช้าโดนหลวงปรับเป็นแสนๆ ช่างแม่ง เดี๋ยวหาใหม่ ผมเป็นอย่างนี้จริงๆ มันคงชินชา สิ่งต่างๆเหล่านี้ท่านเชื่อไหมว่า เป็นผลดีในทางธรรม ผมปล่อยวาง ไม่ยึดตึด รถถูกยึดไป 5 คัน ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวมีแล้วซื้อใหม่ ลูกน้องลาออกตอนงานเยอะก็ช่างมันจ้างSub ได้ เงินไม่มีก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็มีมาเอง มันจะปล่อยให้ตัวเองอดตายก็ตามเรื่อง มันเป็นแบบนี้ครับแรกๆก็เครียด นอนๆอยู่ลุกขึ้นมาอ๊วก เดี๋ยวนี้นิ่งเฉยครับ ทางโลกอาจมองไม่สนใจไม่ดิ้นรน ทางธรรมก็ปล่อยวางไม่ยึดติด ทำให้ผมรู้ถึงความทุกข์ เบื่อหน่าย และทุกข์ต่างๆเหล่านี้จะเป็นกำลังให้ผมตัดขันธ์5 ให้ขาดเพื่อไปเต็มกำลังให้ได้
ช่วงนี้ผมกำลังฝึกแบบเต็มกำลังอยู่ยังไม่ลดละครับแล้วจะเล่าให้ฟังครับสำหรับเต็มกำลัง….
มาต่อเรื่องเทวดาอีกเรื่องครับก็ไม่ใช่ใครที่ไหน…ท่านพ่อทั้ง2เจ้าเก่า
จากการที่ผมได้มีพ่อเป็นเทวดาจริงๆจะเรียกท่านว่าเทวดาไม่ถูกเพราะท่านเป็นพรหม ที่รู้ว่าเป็นพรหมก็เพราะความสงสัยอีกนั่นแหละ มีอยู่วันผมนั่งสมาธิขึ้นไปกราบพระ สถานที่ของผมไปตามนี้ครับ ผู้ฝึกใหม่จะเลียบแบบก็ไม่ได้สงวนเอาตามความชอบใจ
ที่แรกก็พระจุฬามณีเจดีย์สถาน จากนั้นไปกราบท่านปู่ ท่านย่า ที่บัณฑุกัมพลศิลาอาสน จากนั้นขึ้นไปกราบสมเด็จองค์ปัจจุบัน เสร็จแล้วต่อไปยังวิมานหลวงพ่อกราบท่านเสร็จ และไปนั่งเล่นที่วิมานตัวเอง ขากลับแวะมากราบท่านพ่อทั้ง2องค์ที่วิมาน ปกติเวลาพบท่านท่านมาหาเอง
คราวนี้ผมมาเองก็พบท่านอยู่ที่วิมาน ก็กราบท่าน ด้วยความที่คิดว่าเทวดามีนางฟ้าเป็นบริวารมาก นั้นเริ่มระยำแล้วที่ว่าระยำนี่ด่าตัวเองจริงๆครับ หากท่านใดที่เป็นผู้ชายได้ขึ้นไปจะเห็นว่า นางฟ้านี่สวยจริงๆมองแล้วเพลิดเพลิน เป็นความสวยที่ไม่สามารถบอกได้ว่าสวยแค่ไหน ปากนิดจมูกหน่อยผิวพันผ่องใส เอ้าพอๆ เชื่อว่าหลายท่านที่ได้มโนมยิทธิต้องเห็นด้วยกับผม เห็นหลวงพ่อท่านบอกว่าเทวดานี่มีนางฟ้าเป็นพันเป็นบริวาร ไอ้เราก็สอดส่องมองดูว่าท่านพ่ออยู่กับใคร เวลานั้นมีความรู้สึกว่าท่านอยู่ของท่านองค์เดียวที่วิมานท่าน
ผมก็เลยถามท่านว่าที่ท่านอยู่ตรงนี้เรียกว่าอะไร ท่านบอกว่าชั้นพรหมท่านเป็นพรหมอยู่ชั้นที่ 5 พ่อผมอีกท่านอยู่ชั้นที่ 6 ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมัวแต่มองหานางฟ้า หลังจากกราบท่านพ่อเสร็จผมจะไปกราบลาสมเด็จท่านก่อนกลับ
ผมมีโรคประจำตัวคือโรคหัวใจอ่อนแรง อ่อนแรงนี่หมายถึงเต็นอ่อนเต้นเบาแทบจะหยุดเต้น โดยปกติหัวใจจะทำงานประมาณ60% แต่ผมนี่เต้นแค่30%
ตอนแรกไม่รู้ครับ เมื่อ3ปีที่แล้วอยากทำบุญบริจาคเลือดก็ไป จากนั้นพยาบาลก็ตรวจร่างกาย จับชีพจรผมตามปกติ
เท่านั้นแหละครับวงแตก เรียกพยาบาลคนอื่นมากันเต็มไปหมด ไอ้เราชักจะตกใจตามเขาไปด้วย เขาบอกว่าหัวใจผมเต้นผิดจังหวะบริจาคไม่ได้ ให้ไปตรวจก่อน
เอาแล้วเวลานั้นกลัวทันทีครับจากนั้นผมก็ไปตรวจที่รพ.เอกชนแห่งหนึ่งก็พบว่าหัวใจเต้นอ่อนมากและยังผิดจังหวะอีกเต้นแค่ 3 จังหวะ เอาเข้าไป
ผมก็จะมีอาการเหนื่อยง่าย ซึ่งตอนแรกเราคิดว่าไม่ค่อยออกกำลังกายอาจจะไม่ฟิต ความจริงปรากฎก็เอาวะคงต้องรักษากันหน่อย หมอไม่สามารถบอกสาเหตุได้ว่าทำไมจึงเป็น เวลานั้นหมอให้ยามากินเป็นยาลดความดันเพื่อให้หัวใจเต้นเร็วขึ้นก็ไม่ได้ดีขึ้น ผมก็เลิกกินยามานานร่วม 3 ปีจนกระทั่งเมื่อต้นปีมีอาการเวียนหัวบ่อยและเกรงว่าจะไปก่อนเวลาอันควร การไปก่อนเวลาอันควรนี่คนข้างหลังจะลำบากมาก ก็เลยตัดสินใจหาหมอต่อแต่คราวนี้เปลี่ยนไปโรงพยาบาลรัฐบาลแทนจะได้ประหยัดเงิน หมอที่ไหม่เป็นหมอรุ่นราวคราวเดียวกันกับผม ลืมบอกไปปีนี้ผมอายุ 32 ปี เธอก็ไม่สามารถหาเหตุได้เช่นกัน ก็ไม่เป็นไรเพราะผมไม่ต้องการรู้เหตุอยากรู้ที่ผลว่าจะหายมั้ย
ช่วงแรกก็ให้ยาลักษณะเดิมมากิน จากนั้นก็นัดสวนหัวใจเพื่อดูเส้นเลือดในตัวผมน่าจะอุดตัน แต่หมอที่เก่าบอกต้องใช้ไฟฟ้าจี้กระตุ้นผมก็เถียงหมออีก ด้วยความที่กลัวเสียเงินแล้วไม่หาย ค่าใช้จ่ายนี่เกือบแสนบาท ไอ้เราก็คิดว่าเอแล้วถ้ามันไม่หายก็เสียตังค์ฟรี ดูสิครับชิวิตตัวเองแท้ๆยังกลัวเสียตังค์แต่ความจริงไม่มีตังค์จะเสีย ก็เลยบอกแม่ว่าไม่เอาดีกว่า เกิดไม่หายจะเสียเงินเปล่า ทั้งพ่อทั้งแม่ก็ไม่ยอมครับ ที่ไม่ยอมเพราะหมอที่เก่าบอกบางทีอาจไหลตายหลับแล้วไม่ตื่น ก็เลยอยากให้รักษา ผมก็ด้วยความที่แสบพอตัว ก็ไปสมัครเข้าโครงการบัตรประกันสุขภาพ เพื่อรักษาฟรีเอ้าจากนั้นก็ไปขอใบส่งตัวที่โรงพยาบาลประจำอำเภอ หมอที่ รพ.ประจำอำเภอบอกผมว่าไม่สามารถส่งตัว ผมมาที่โรงพยาบาลแห่งนี้ได้เนื่องจากไม่ได้สังกัดกระทรวงสาธารณะสุข เพราะเป็นรพ.ของมหาวิทยาลัย ไอ้ผมก็ไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่ที่อื่น ก็ขอร้องหมอว่าขอเถอะหมอนะขี้เกียจไปที่อื่นแล้วนี่ก็จองห้องพักไว้แล้ว หมอท่านก็ไม่ขัดท่านบอกท่านเรียบจบที่นี่ เราก็ฟังอย่างเดียว จากนั้นท่านก็ออกใบส่งตัวให้ แล้วบอกว่าครั้งนี้ครั้งเดียวนะ
วันที่ผมเอาใบส่งตัวมาให้ที่ศูนย์หัวใจนั้น ท่านพ่อมาบอกผมว่าไม่หายนะลูกต้องใช้ไฟจี้ถึงจะหายให้บอกหมอ ความจริงผมบอกหมอไปหลายครั้งแต่เธอก็ไม่ฟัง ก็ควรจะเป็นอย่างนั้นเธอเป็นหมอนิ ผมไม่ใช่ จะบอกหมอว่าเทวดามาบอกก็คงส่งผมไปโรงพยาบาลบ้าเป็นแน่ พอดีว่าวันนี้ผมเจอหมอพอดีเลยบอกเธออีกครั้งว่าอาการของผมต้องจี้หัวใจครับหมอ วันนี้แปลกครับเธอฟังผม จากนั้นเธอหายไปพักใหญ่แล้วกลับมาบอกว่า เอาให้แน่ใจว่าเส้นเลือดไม่อุดตัน ผมก็แล้วแต่หมอ