แก่อีกปี

สวัสดีครับ วันนี้วันที่ 25 ตุลาคม 2556 กราบขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูงที่ให้ความเมตตา ปราณีผม อวยพรวันคล้ายวันเกิดอีกปีนึง  ชักเริ่มๆแก่แล้ว บางคนอวยพรผมไอ้เราก็คิดว่าเออไอ้นี่ใครวะกูไม่รู้จัก หรือว่ากูรู้จักแต่จำไม่ได้ แต่ก็ดีๆพวกท่านเหล่านี้มีความเมตตา ปราณีกับผมคนบ้าๆบอๆ ก็ขอขอบน้ำใจทุกท่านที่ห่วงใย  เมตตา  อ่อ ขอบ่นซักหน่อย นี่พ่อคุณแม่คุณทั้งหลาย อย่าให้ผมดูนู้นนี่ให้มากมายนักเลย  ถามแต่ผมแล้วท่านจะเก่งได้ยังไง  ชอบจริงๆให้ผมส่องเนี้ย เดี๋ยวนี้ไม่ชอบส่องแล้ว ผมมักจะปิดความเป็นทิพย์ ปิดยังไง ก็พยายามทรงอารมณ์รู้ลมหายใจไว้เข้าๆ ออกๆรู้ลมเสียก็หมดเรื่อง

 พออารมณ์มันอยู่ที่ฌานสมาธิมันก็จะไม่เป็นเรื่องละ  วันก่อนก็มีผีป้าแก่หัวหงอกมานั่งบ่นนู้นนี่กับผม  ไอ้เราก็ต้องรักษามารยาทฟังแก  หรือหลายๆครั้งไปนอนโรงแรมต่างจังหวัด ก็เจอผีบ้างไม่บางครั้งมันเจอตลอด  บอกตรงๆกลัวครับไม่ใช่แค่ผี เจอแม่ตัวเองเดินในบ้านตอนดึกๆไฟสลัวๆยังตกใจร้องลั่นบ้าน บางครั้งบาสมันเดินไปเดินมาเปิดประตูไอ้เราก็ตกใจเพราะคิดว่ามันไม่อยู่บ้านบ้าง  เห็นมั้ยล่ะเจอแบบไม่ตั้งตัวก็กลัวเหมือนกัน  ยิ่งอีเด็กผีลูกกรอก กุมารทอง ยิ่งไปก้นใหญ่ แรกๆมาคุยหลังๆพ่อมันด่าเพราะมันมาแบบแปลกๆ อีกอย่างผมก็ไม่ใช่นางสาวไทยที่จะรักเด็ก ไอ้ผมนี่ประเภทใช้เด็ก  บางทีก็คิดว่าเออพวกนี้มันเกิดสมัยหลายร้อยปีที่แล้ว  มันจะรู้จักแอร์มั้ย มอเตอร์ไซค์อีก ใช้ให้มันไปขายของแหมมันเป็นเด็กไม่ใช่เซลล์  หรือให้ไปตามเงินลูกค้า มันก็อาจเกินวิสัยผีเด็กหลังๆก็ไม่ได้ใช้งานผีเด็ก  พอห่างๆผีเด็กไปเจอผีทั่วไปก็ตกใจบ้าง  เพราะบางทีเราอยู่คนเดียวจู่ๆมาไม่ได้รับเชิญ  เออนอกเรื่องไปไกล  กลับมาเรื่องเราดีกว่า  

คิดย้อนกลับไปตั้งแต่วันที่เกิดผมจำอะไรไม่ได้เลยถ้าจำได้นี่แปลก ผมว่าหลายท่านที่ได้มโนมยิทธิก็คงไม่ค่อยมีใครย้อนไปดูวันที่ตัวเองเกิด คนเรานี่มีเรื่องราวในชีวิตเยอะ  ผมนี่ก็เยอะ  เฉียดตายก็หลายครั้ง  กว่าจะโตนี่เอาเรื่องเหมือนกัน วันเกิดนี่เห็นเขาฉลองกันเราก็คิด โอ้หนอพวกมึงฉลองเพราะเกิด มันดีตรงไหน มันต้องฉลองไม่ลงมาเกิด  อันนี้ดิค่อยน่าหน่อย  วันคล้ายวันเกิดผมนอนทั้งวัน  ตื่นมาดูทีวีดูไปดูมาทีวีก็ดูผมบ้างผลัดกัน  จะออกไปทำบุญก็ขี้เกียจออก  แดดร้อน รถติด แหมทำวันไหนก็ได้ไม่เห็นมันจะสำคัญตรงไหน  ผมก็ไปมันพรุ่งนี้แล้วกัน  ปล่อยปลาซะหน่อยเผื่อตายช้าลงอีกนิด  ความตายนี่ต้องคิดกันทุกวัน  เราอาจตายวันนี้หรืออีกชั่วโมงข้างหน้าก็เป็นได้   หลายท่านอยากฟังเรื่องตื่นเต้นผมก็จะจัดเรื่องตื่นเต้นให้ดีมั้ย  เอาเรื่องไหนดี ผีๆเทพๆก็แล้วกัน  มีหลายคนเนี้ยคุยกับผมก็บอกอยากดูนู้นนี่นั้นได้บ้าง  จะบอกให้นะเมื่อก่อนนี้ตอนผมยังไม่เคยฝึกก็อยากรู้อยากเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้ไม่เห็น  พอได้ญานต่างๆมันก็ไม่อยากรู้ไม่อยากเห็นอะไร  แปลกดีมั้ยล่ะ  มันเฉยๆซะหนิ

ที่สำคัญอย่างยิ่งหากคุณได้เจโต  แล้วคนใกล้ตัว  คนในครอบครัวโกหกคุณ  บางทีมันก็รู้สึกเหมือนกันนะว่าทำไมไม่บอกตรงๆพูดตรงๆ  หรือต้องการรักษาน้ำใจเรา  แต่เรานี่ดิรู้ว่าพูดไม่จริง  เมื่อก่อนผมจะเค้นว่าให้พูดตรงๆ  เดี๋ยวนี้ก็เออพูดไม่ตรงไม่เป็นไรแต่ผมรู้ว่าถ้าพูดตรงๆจะพูดว่าอะไร  ถามหน่อยมันดีตรงไหนในทางโลก  บางทีทำให้เราทุกข์  ทางธรรมมันก็ดีแบบปลงๆ  ก่อนหน้านี้ก็มีคนมาเล่าให้ฟังว่า  ผมเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้  พูดในบางเรื่องที่ละเอียดอ่อนแบบตรงไปตรงมา  บางทีเขารับไม่ได้ผมก็มาคิดว่าพวกนี้มันดัดจริตจริงหนอ  การพูดตรงไปตรงมาเข้าประเด็นหรือการพูดเรื่องส่วนตัวของผมเองมันเป็นการเล่าเรื่องจริง  ประสบการณ์จริง  บอกตรงๆ  แต่บางคนรับไม่ได้  อันนี้ช่างแม่งมัน  เรื่องของพวกมันไม่เกี่ยวกับเรา  มีเยอะนะในสังคมนักบุญเนี้ย

 มือถือสากปากถือศีลแต่นินทาชาวบ้าน  เจอมาพูดใกล้ๆนี่ต้องเอาเลือดปากออกเสียดีมั้ย  การเป็นนักบุญมันต่างกับนักปฏิบัติ  ทำไปเถอะบุญน่ะทำไว้เลี้ยงตัวตอนตาย  แต่นักปฏิบัติเนี้ยเขาเน้นเกลาจิต  อบรมขัดเกลาให้จิตมันห่างจากความเลว  ห่างจากเรื่องติฉินนินทา  ว่าร้ายผู้อื่นลับหลัง  อันนี้ไม่ได้ว่าใครนะแต่ด่าพวกดัดจริต  ผมว่าการที่เราไม่รู้เรื่องชาวบ้านแล้วไปพูดให้เขาเสียหายนี่มันน่านะ  การพูดตรงไปตรงมาความจริงเป็นการดีแต่บางทีก็เป็นภัยกับตัวเอง  อย่างผมนี่พูดตรงเกินไม่ใช่พูดไม่คิดนะผมคิดแล้วถึงพูด  เอาตรงๆนี่แหละ  เพื่อนแม่ผมโทรมาขอร้องให้คุยกับผมหน่อยว่างานประมูลงานนี้ขอ  ช่วยบอกลูกให้หน่อย  แม่ผมบอกว่าไงรู้มั้ย  ต้องคุยกับบอลเองนะ  ลูกพี่มันไม่เหมือนชาวบ้าน  มันตรงไปตรงมา  กติกาการประมูลยื่นซองเป็นแบบไหนมันก็ทำแบบนั้น  อันนี้พี่ไปห้ามลูกไม่ได้หรอก  ต้องโทรไปคุยกันเอง  แถมยังบอกแม่ผมว่าเดี๋ยวมีงานออกอีกค่อยมาเอางานหน้า   แน่ะเห็นมั้ยเอาง่ายๆเข้าทางแม่ยังห้ามผมไม่ได้  

ความจริงผมเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆนะไม่ได้ดื้อรั้นไปซะทุกเรื่อง  แต่ไอ้เรื่องมาหลอกเรางานหน้าเนี้ยผมเจอประจำ   เนี้ยเห็นมั้ยคนเราพูดเพื่อให้ได้ประโยชน์ใส่ตัว  ถ้าพูดตรงๆว่างานนี้ขอ เพราะอย่างนั้นอย่างนี้มีเหตุมีผล  ผมให้ได้แต่เสือกมาหลอกเรื่องงานหน้า  แหมมันน่ามั้ย  ผมบอกแม่ไปว่าให้โทรมาคุยเอง  แต่ผมรู้อยู่แล้วครับไม่มีใครกล้าโทรคุยกับผมแน่นอน  ผมไม่เหมือนชาวบ้านจริงๆ  หลายท่านคงอยากรู้ว่าผมคุยยังไง  ผมไม่ได้ไปว่าอะไรเขาหรอกถ้าเขาโทรมาแต่จะบอกเขาว่า  ถ้าอยากได้ของยี่ห้อที่ต้องการให้เอาเงินส่วนตัวไปซื้อครับ  อย่าเอาเงินภาษีของผมไปซื้อ  กติกามีก็ต้องรักษา  ผมก็ขายของตามกติกา  เนี้ยผมมันเป็นแบบนี้จริงๆ  กลายเป็นคนขวางเส้นทางผลประโยชน์เขาไปเสียหมด  บางทีเขาก็ด่าผมไอ้เด็กเวร  ไอ้คนนี้มันแข็งบ้าง  ไอ้นี่มันแน่มาจากไหนบ้าง  เห็นมะชีวิตมันไม่ง่ายครับ   บางครั้งผมก็บอกนะว่าพี่ๆผมจะเอาพี่ติดคุกนะถ้าทำแบบนี้  หรือบางคนไม่กลัวผมก็จะบอกว่าผมจะเอาเงินกำไรผมทั้งหมดมาจ่ายเพื่อเอาเรื่องพี่ให้ถึงที่สุด  เมียกับลูกพี่ต้องรู้ว่าพี่เป็นคนแบบไหน  บางทีนึกบ้าๆขึ้นมาแจ้งกองปราบไปจับซะหนิพวกฮั๋วประมูลเนี้ย  คำว่าข้าราชการเนี้ยมันต้องทำงานเพื่อแผ่นดิน  เพื่อชาติ  ไม่ใช่เพื่อตัวเอง ถ้าทำเพื่อตัวเองลาออกมาค้าขายเถอะ    

มาเรื่องผีๆเทพๆเถอะ  เมื่อวันก่อนน้องผมไลน์มาหาส่งรูปห้องพระบ้านแม่ของเมีย  เรียกว่าแม่ยาย เออบ้านแม่ยายน้อง  มันส่งรูปห้องพระมาให้ดูแล้วถามผมว่าเป็นยังไงมั่ง

 ผม: ก็บอกเข้าไปแล้วอึดอัดมั้ยล่ะ

บาส:ดูให้หน่อย

ผม: แม่ยายนี่ติดเรื่องวาจานะ

บาส:เข้าไปแล้วอึดอัดมาก

ผม:นั่นแหละเป็นต้นเหตุของการเจ็บออดๆแอดๆ

บาส:รู้สึกไม่ดีมากๆ

ผม:ปวดเนื้อปวดตัวเจ็บข้อกระดูก

บาส:ไว้ว่างมาดูให้ได้ป่าว

ผม:แกดูเองไม่ได้หรอ (แม่ยายบาสเป็นร่างทรงครับ)

บาส:ป่วยเดินไม่ได้

ผม:แกจะฟังพี่หรอ

บาส:ฟัง

ผม:ญานแกเสื่อมหมดละคงต้องสอนกันยกใหญ่แกปฏิบัติตอนนั้นเพราะทุกข์

บาส:คงงั้น  วาจากะใคร

ผม:ศีลพร่อง เทพ ตอนนั้นทุกข์นี่ยอมทุกอย่างแต่พอคลายจากทุกข์แกทิ้ง พอทุกข์ก็วิ่งเข้าหาอีกวนไปวนมาอยู่แบบนี้แกถึงได้ป่วยไง ถ้าแกฟังพี่ไม่มีมานะถือตัวถือตนแกจะไปได้ดีมาก  พี่แนะนำนิดเดียวแกทำต่อ      ได้สบาย

บาส:มาช่วยแกหน่อยดิ ถือว่าสงเคราะห์

ผม:ตอนนี้หรอ

บาส:ว่างวันไหน

ผม:ตอนนี้ว่าง

บาส:มามั้ย

ผม:แน่ใจหรอว่าแกฟังพี่

บาส:มาเลย แกฟัง ม๊ายังบอกมาช่วยม๊าที  มาได้ป่าว

อีตอนนี้มีเทพมายืนมองผมอยู่ครับ แหมกะงีบซะหน่อยเพิ่งออกไปทำบุญมา  ขี้เกียจออกไปอีก ทำไงล่ะเจ๊แกมายืนมองยิ้มสวยอยู่ กดดันกูอีก  ไปก็ได้วะ  ผมเลยออกไปช่วยแก  ระหว่างทางเทพองค์นั้นก็มาคุยด้วยเล่านู้นนี่ร่ายยาวขี้เกียจเล่าเอาเป็นว่ามาบอกเกี่ยวกับแม่ยายน้องผม  แหมงานนี้ท่าจะยาว แถมมีผีเด็กมาบอกทางอีก  พอไปถึงก็ทักทายพูดคุยกับแม่ยายน้อง  ต่อจากนี้ผมจะเรียกแกว่าม๊า   เริ่มคุยได้พักเดียว เทพองค์นั้นมาปรากฏอยู่ตรงมุมห้อง ท่านแต่งกายแปลกๆอธิบายไม่ถูก  ผมก็มองแต่ไม่ได้สนใจ  คุยกับม๊าไปได้พักเดียว เทพองค์นั้นพยายามจะลงผม นั้นมั้ยกูกะแล้วว่างานนี้มีลงแน่ๆ  

ผมรู้ตั้งแต่ออกจากบ้านครับว่าท่านต้องลงแน่ไม่ม๊าก็ผม   ผมเริ่มมีอาการลมตีขึ้น  เริ่มเรอออกมา  แต่องค์ท่านไม่ได้มาสวมผมนะ ท่านยืนตรงมุมห้องเหมือนเดิม  สิ่งที่ท่านทำท่านพยายามจะลงมาควบคุมผม  แหมไอ้เราก็เพี้ยนๆ ก็บอกท่านไปว่าผมไม่ให้ลงนะ  อย่ามายุ่งกับผม  นั่นมั้ย ออกเลย  ท่านเลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่  ไปลงม๊าแทน  ม๊าตบขาสามครั้งจากนั้นเริ่มสั่นๆมือไม้เริ่มออกลีลาภาษาเทพ  เริ่มพูดเสียงแปลกๆ  อีตอนนี้ผมมองม๊าท่าจะไม่ไหวแกป่วยอยู่  แหมแต่ก็เข้าใจเทพนะ  อยากจะลงผมแล้วคุยกับม๊า  ผมก็สงสารม๊าท่าจะไม่ไหวเพิ่งผ่าตัดมา  กำลังพักพื้น  ผมมองเทพองค์นั้นแล้วมองม๊า  เอาวะ  ผมก็บอกว่าออกเถอะครับ  อย่าลงเลย  ลงแล้วร่างก็ไม่รู้ในสิ่งที่ท่านต้องการให้รู้อยู่ดี  พอเถอะครับมีอะไรบอกผม เดี๋ยวผมจะบอกร่างให้  ยังๆแหมยังไม่หยุด  เวลานี้ผมก็ขอบารมีพระท่านคุมไม่อยากโดนลง  แล้วก็บอกเทพองค์นั้นไปว่า ธรรมที่ผมจะพูดในวันนี้เป็นธรรมะของพระพุทธเจ้า เดี๋ยวผมจะคุยกับร่างเอง  ท่านออกเถอะ  เออได้ผล  ออกซะที  ทีนี้ผมก็ร่ายยาวไม่ขอเอามาลง  แต่คิดว่าพวกท่านหลายคนอยากรู้ เออลีลาเยอะ ก็บอกตรงๆครับว่าส่อง ผมส่องม๊าแล้วแนะนำกรรมฐาน  

ต้องขอบอกว่าม๊าเป็นนักปฏิบัติ  แกทำกรรมฐานมาก่อนผมนานหลายปี  แกติดนิดเดียวเท่านั้น  ผมจึงแนะนำกรรมฐานแบบสุกขวิปัสโก กับวิปัสนาญาน  อันนี้ไม่ขอเล่าเพราะยาวมาก  คุยกันร่วม4ชั่วโมง  แกเล่าเรื่องราวต่างๆมากมายให้ผมฟัง  ผมก็ฟังแล้วดูตาม  แหมไม่ธรรมดา  ต้องขอบอกว่าแกเคยไปพระจุฬามณีมาแล้วแต่ไม่รู้ว่าคือที่ไหน  แกเล่าว่าแกเห็นนู้นนี่นั้น  ภาพที่แกเห็นก็ปรากฏที่ผม  ผมเห็นภาพที่แกเห็นในขณะที่แกเล่า  ดูไปดูมานี่มันดาวดึงส์นี่หว่า  ชักเพลินละซิทีนี้  ม๊าเล่าไปผมดูไปแหมคุยกันสนุก  ว่าแต่อย่าไปคุยที่อื่นนะ  เขาว่าบ้าชัวร์  ผมกับม๊าคุยกันจนลืมเจ๊ไปเลย  เออ เทพองค์นั้นน่ะ ท่านก็อยู่ยาว  ระหว่างคุยผมสอดแทรกธรรมะ  หลายๆอย่างจนเทพองค์นั้นเป็นที่พอใจ  ท่านอยากบอกอะไรผมก็บอกม๊า  อีกอย่างนึงผมคิดว่าผมเด็กกว่าการจะแนะนำอะไรต่างๆก็เกรงว่าม๊าจะไม่พอใจ  แหมแต่ที่ไหนได้ม๊าลดทิฐิ มานะ ได้เป็นอย่างดี  อันนี้ทุกท่านจำไว้นะ  หากเราทำตนเป็นคนน้ำเต็มแก้ว  มันก็จะขาดสิ่งที่เราต้องเติมเต็มในสิ่งที่เราขาดได้  ผมไม่ได้เป็นผู้วิเศษหรือรู้มากกว่าผู้อื่น  ไม่ได้เก่งอะไร  ของเก่าล้วนๆ  เรียกว่าสะสมมาดี  มันเลยง่ายหน่อย  หลายท่านก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นผู้ไม่มีบุญเก่า  มีกันทุกคน  แต่ไม่รู้จะเอามาใช้แบบไหน  ไม่รู้จะเอากลับมาอย่างไร   ศีลได้เดี๋ยวมันกลับมาเองครับ

วันนี้ร่ายยาวใช้เวลาซะหลายวันกว่าจะเขียนจบ  ก็ขอขอบคุณท่านที่ติดตามอ่านทุกท่าน  ผมก็ทุกข์ตรงที่ท่านตามอ่านนั่นแหละไม่เล่านู้นเขียนนี่ท่านก็ทุกข์ต้องคอยเข้ามาดูว่าตอนใหม่มารึยัง  วันนึงเข้ามาดูหลายรอบ  ผมก็ทุกข์ต้องมานั่งพิมพ์นอนพิมพ์  แต่ผมทุกข์พิมพ์คนเดียวดีกว่าให้หลายๆท่านทุกข์เข้ามาหาอ่านแล้วไม่เจอ  เออวันนี้เข้าใจพูดว่ามะ  ก็ขอจบเรื่องเล่าไว้แต่เพียงเท่านี้  สิ่งใดที่ผู้อ่านๆแล้วรู้สึกว่าโดนผมด่าก็ขออภัยไว้นะที่นี้  ไม่มีเจตนาแต่จงใจ  หากท่านไม่โกรธนี่แสดงว่าเริ่มด้านๆละ  ด้านมาทางดี  หากผมชมก็เฉยๆอันนี้ด้านหนัก  หนักมาในทางที่ดีมากขึ้น  ขันธ์ไม่ใช่ของเราปล่อยให้เขาด่าไปเถอะ  ขอความสวัสดีมีชัย  จงประสบแด่ทุกท่านสวัสดี…..