หลังจากการฝึกที่ศูนย์พุทธศรัทธา จ.สระบุรี นั้นผมสามารถนั่งฝึกที่บ้านได้โดยไม่ติดขัดขึ้นไปกราบพระข้างบนได้เอง คุยกับลูกกรอกและกุมารทองที่เลี้ยงไว้ได้ อ่านๆไปคงคิดว่าผมเริ่มบ้าๆบวมๆ ไม่แปลกครับผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันเล่าให้ใครฟังไม่ได้ครับ เค้าว่าไอ้นี่บ้าแน่ มีอยู่วันนึงวันนั้นมีน้องกับแม่นั่งทานข้าวกันอยู่ ผมบอกแม่ว่าได้เข้าไปในวิหาร 100 เมตรแล้วแม่ก็ถามว่าข้างในมีอะไร ก็เล่าให้ฟังว่าผมไปทำอะไรมาบ้างไปเห็นอะไรมาบ้าง แม่ยังว่าผมเริ่มเพี้ยนๆแล้ว เจ้าน้องชายผมฟังก็เอาเลยครับลองของทันที่ พูดถึงน้องขอขยายความ
หน่อยครับ น้องชายผมก็ประมาณเดียวกับผม มีแฟนเป็นคนพุทธก็ตามสูตรความเลวของอิสลาม กินหมู ไหว้พระเล่นซะครบอะไรที่อิสลามห้ามมันเอาหมด จะเรียกแขกระยำก็ไม่แปลก น้องผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงชื่อวาม เพิ่งเสียชีวิตไปไม่นานมันถามผมว่าไหนลองดูซิเพื่อนมันที่ตายไปแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน ตอนนั้นก็คิดว่าเอาวะลองดูสักตั้งว่ามันจะจริงมั้ย ผมระบายอารมณ์หยาบออกโดยการหายใจเข้าสุด ออกสุด 4-5 ครั้ง ไม่ได้หลับตากำหนดจิตคิดถึงเพื่อนน้องชายที่ชื่อวาม ปรากฎว่าเห็นเป็นวัดๆนึงตามบทสนทนานี้ครับเท่าที่จำได้นะครับ
ผม:เห็นเป็นวัดนะอยู่วัดหรอ
น้อง:ใช่ๆแม่เขาเพิ่งเอากระดูกไปฝากหลวงพ่อที่วัดแถวคลอง 4
น้อง:ตอนนี้ไปเกิดหรือยัง
ผม:ยัง พอผมตอบน้องว่ายังทันทีเลยครับ วามมายืนอยู่ข้างหน้าผม
น้อง:มีคนบอกว่าไปเกิดแล้ว
ผม:ยัง วามยืนอยู่ข้างหน้าพี่เนี้ย
น้อง:ไปดูกับคนมีญาณเค้าบอกไปเกิดแล้ว
ผม:ยัง วามยังไม่ถึงเวลาตายตอนนี้วามเป็นลูกศิษย์พระรูปนึง
น้องผมชักไม่ค่อยเชื่อเท่าไรครับ แต่ผมก็พูดไปตามที่ผมรู้ มาถึงตอนนี้ดูเหมือนทั้งน้องและแม่ไม่ค่อยจะเชื่อผม
ผม:ยังไม่ไปเกิดแน่ๆยืนยันมันยืนอยู่หน้าพี่ จากนั้นวามบอกผมว่ามาหาน้อง
ผมบ่อยแต่มันหลับไม่รู้เรื่องตื่นมามันก็คิดว่าฝันไป
น้อง:ใช่ๆ ฝันถึงบ่อย
ผม:วามบอกผมว่า ไอ้วิวมันจะให้วามไปเกิดเป็นลูกมัน(วิวคือพี่วาม) วามไม่ไป
หรอกไอ้วิวมันเฮีย(ผมพูดทุกคำที่วามบอก) เริ่มวงแตกครับ
น้อง:ใช่ๆๆๆเมียวิวท้องอยู่2เดือน วิวบอกว่าอยากให้วามมาเกิดเป็นลูก
ผม:ก็บอกแล้วว่ายังไม่ไปเกิดมันยืนอยู่ตรงนี้
น้อง:ถามซิอยากได้อะไรไหม
ผม:วามบอกผมว่าฝากดูแลพ่อกับแม่ให้ด้วยแล้วจะมาหาบ่อยๆ
เหตุการณ์ที่ผมเล่านี้ผมไม่ได้หลับตาเลยลืมตาตลอด และเห็นภาพทั้งหมด
พูดเรื่องเห็น ขอขยายความนิดนึงครับ เห็นหมายถึงใจเห็นนะครับไม่ใช่ตาเห็น การเห็นของผมเห็นด้วยใจไม่ใช่ตา ไอ้ที่ว่าเห็นด้วยใจไม่ใช่ตานั้นมันยังเป็นตัวที่ทำให้ผมสงสัยอยู่นั่นแหละ ตัวสงสัยเป็นนิวรณ์ตัวร้ายในการปฏิบัติมันทำให้ผมดิ้นรนไปหาที่ฝึกตาทิพย์หรือตาที่สามด้วยความที่อยากเห็นได้ด้วยตาเนื้อจะได้จะจะ แจ้งๆ กันไปเลย ถ้าตาเนื้อไม่เห็นก็ยังสงสัยอยู่แบบนี้
จากนั้นมาทั้งแม่ทั้งน้องก็เริ่มจะเชื่อ ผมจึงชวนน้องชายมาปฏิบัติ ช่วงนั้นที่วัดท่าซุงก็ฝึกเต็มกำลังพอดีปลายปีที่แล้ว ผมกับน้องก็มากัน….